Als je mentaal niet lekker in je vel zit, kun je beter een uurtje sporten dan bij een psycholoog op de sofa liggen. Leuk zinnetje, niet? Bleef bij mij wel hangen, maar misschien vanuit een soort beroepsdevotie.
Maar sporten helpt geen zak. Als jij een uurtje tegen een bal hebt staan meppen en je zit daarna uit te blazen achter een groot glas Liptonice, dan kunnen de zorgen -die je even kwijt was- je behoorlijk aanvliegen. Tuurlijk het was even lekker om over die baan heen te razen, maar nee, toch geen oplossing.
Ik heb de neiging om de dingen nog wel eens te nuanceren en die kant van mij laat ik nu even uit z’n kooitje. Want sporten is toch heel belangrijk en fysieke gezondheid doet ook wat met je mentale gestel, toch? Als je je fit voelt kun je het leven beter aan. En het feit dat jij al de vrijheid neemt om tijd voor jezelf te maken om te sporten is ook al wat.
Heerlijk dat nuanceren. Dat was even helemaal voor mezelf. Voelt goed.
Maar nee, sporten helpt geen zak. Als sporten betekent dat het een soort psychologisch infuus is of een soort vlucht uit de realiteit. Dan heb je denk ik toch een probleem met het dealen met de realiteit. Het goede nieuws is dat iedereen last heeft van de realiteit op wanneer alles anders gaat dan verwacht. Je bent zeker niet de enige.
Ja maar moet ik nu stoppen met sporten Hilbert?
Nou, doe wat je niet kunt laten. Alleen sporten heeft wel een heel belangrijke plek in de samenleving gekregen. Het is een soort religie geworden. Sorry, Ik voel een nieuw stukje om te schrijven opkomen, dus wacht even, die parkeer ik. (notitie: schrijf iets over mijn haat liefde verhouding met sport)
Nieuwe poging om deze vraag te beantwoorden.
Sport lekker door, maar probeer ook het beest in de bek te kijken. En dat beest is dat wat de stress, bezorgdheid en slapeloze nachten veroorzaakt.
Veel leuker kan ik het niet maken, maar vooruit, trek dat sportpakje dan nog maar een paar keer aan om aan dit idee te wennen. Mild zijn voor jezelf schijnt ook heel populair te zijn tegenwoordig.