Presteren lukt alleen als je voldoende uitgerust bent.

Ja, ik denk: “die gooi ik er maar even in deze week”. Dit is een diepe innerlijke overtuiging van mij, die niet klopt.

 Het is een overtuiging die een drijfveer van mij raakt. En dat laatste motiveert mij soms om heel hard te werken om zo rust ervaren. En dit kan zelfs goede prestaties opleveren.

Een paar jaar geleden, ja zo lang geleden al, mocht ik deelnemen aan een aanbesteding bij een potentiële opdrachtgever. Een aanbesteding heeft een deadline. Door wat haken en ogen in mijn agenda, kwam het erop neer dat ik nog precies drie dagen de tijd had om de deadline te halen. Drie dagen lijkt veel, maar het was een flinke pens met werk en ik had het nog nooit gedaan. En nee, ik ben geen Pippie Langkous.

Het werden drie pittige dagen. Voet op het gaspedaal en door tot in de late uurtjes.

Daar ging mijn Ooo zooo belangrijke rust.

Het gekke is – deze dagen op volle toeren draaien- heeft alles met rust te maken. Geen fysieke rust, de sloten koffie waren niet aan te slepen. Maar wel, innerlijke rust.

Stel ik had gedacht: ”laat maar zitten die aanbesteding”. De consequentie van dat besluit zou zich mentaal op mij wreken. Het zou iets doen met mijn gemoedsrust en omdat ik daarvan wakker zou liggen, ook met mijn nachtrust. Iets met het missen van kansen en gevoelens van spijt zou me wakker houden. En de dagen erna zou ik last hebben van een gewetensvol stemmetje die mijn mentale open zenuw zou bewerken met woorden als:” mislukkeling, afhaker, slappeling”.

Ik werkte hard om die opdracht binnen te halen, maar ik wist niet zeker of dat ging lukken. Waar ik wel zeker van wilde zijn is, dat ik alles uit de kast had gehaald om mijn dienst zo goed mogelijk en op tijd in te dienen. Dat zou mij rust geven en toen dat lukte, was het helemaal feest natuurlijk.

Dus terug naar mijn overtuiging:

Optimaal presteren lukt alleen wanneer je voldoende uitgerust bent.

Ondanks een tegengestelde ervaring, is dit nog altijd mijn niet helemaal kloppende overtuiging. Als ik moe ben is mijn aandacht voor mijn werk ondermaats.  De kwaliteit van wat ik doe is dan zo zo. En dan heb ik het nog niet over de zeeën van tijd die ik dan verpruts. In dat opzicht is mijn overtuiging juist. Ik pak mijn rust als ik dat nodig heb en dat gaat mij goed af.

Mijn ervaring is wel dat je kunt uitkijken naar rust en dat dat je kan helpen om aan iets moeilijks of spannends te beginnen. Zeker als het gaat om activiteiten die spannend of moeilijk zijn. Het aangaan daarvan is een worsteling, maar weet dat als je er doorheen bent, je rust en voldoening ervaart.

Misschien ervaar jij nu ook stress op het werk en weet je ergens dat dit minder wordt als je iets veranderd. Alleen dat veranderen vind je moeilijk of onmogelijk zelfs. En dus ga je het niet aan.

Wat kost jou dat eigenlijk, om iets niet aan te gaan of te veranderen?

Wat voor moeilijks moet jij doen om meer rust in je werk en leven te krijgen?